Kένεθ Ρογκόφ -Ο αμερικανός που τα λέει όλα

ΠΗΓΗ: ΜΑΑ

Κένεθ Ρογκόφ – συνέντευξη στο Der Spiegel online 2/3/2012

Ο Αμερικανός που τα λέει όλα

Αν αξίζει αυτή η συνέντευξη είναι γιατί ο Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής στο Χάρβαρντ και έχων διατελέσει επικεφαλής των οικονομολόγων του ΔΝΤ από το 2001-2003, μιλά ανοιχτά και λέει όσα σκέφτονται οι Ευρωπαίοι ηγέτες, χωρίς φιοριτούρες.

Θα εκβιάζουν με το ευρώ, ώστε να περάσουν  κι άλλα εξοντωτικά μέτρα και ιδίως την πλήρη ελαστικότητα στην αγορά εργασίας,την κατάργηση των ΣΣΕ, την περαιτέρω μείωση των μισθών, μετά θα δείξουν την πόρτα της Ευρωζώνης στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, θα τις οδηγήσουν σε χρεοκοπία με τους δανειστές στο τιμόνι, αλλά το διαζύγιο θα είναι φιλικό ώστε να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τη “διαρθρωτική προσαρμογή” και με το καρότο της επανένταξης στην Ευρωζώνη θα οδηγούν τα πράγματα μέχρι να φτάσουν σε επίπεδο όχι Κίνας αλλά σε κάτι χειρότερο, για να γίνουν “ανταγωνιστικές” και καταχρεωμένες, με μισθούς μειωμένους κάτω από το μισό, χωρίς προστασία, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες. Το δε άμεσο μέλλον της Ευρωζώνης θα είναι γερμανική κυβέρνηση με ολίγη από Γάλλους, υπουργό Οικονομικών τον Σόιμπλε,ο οποίος θα ορίζει τις δαπάνες και τη φορολογία,  αφαίρεση του ελέγχου των τραπεζών από τις χώρες και διοίκησή τους απευθείας από τις Βρυξέλλες.

Για την επίθεση ενάντια στην ανώτατη εκπαίδευση

ΠΗΓΗ: Rednotebook.gr

Του Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν

Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρχαν πολύ λίγα πανεπιστήμια στον κόσμο. Μικρός ήταν και ο αριθμός των φοιτητών τους, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από τις ανώτερες τάξεις. Η φοίτηση στα πανεπιστήμια προσέδιδε κύρος και αντανακλούσε μια προνομιούχα συνθήκη. Αυτή η εικόνα άρχισε να αλλάζει δραστικά μετά το 1945. Ο αριθμός των πανεπιστημίων άρχισε να αυξάνεται σημαντικά. Το ίδιο συνέβη και με το ποσοστό των ατόμων σε ηλικία φοίτησης που ακολουθούσαν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Επιπλέον, η εξέλιξη αυτή δεν ήταν μόνο ζήτημα επέκτασης του θεσμού στις χώρες που ήδη διέθεταν αξιόλογα πανεπιστήμια. Η πανεπιστημιακή εκπαίδευση εγκαινιάστηκε σε ένα μεγάλο αριθμό χωρών που είχαν λίγα ή καθόλου πανεπιστημιακά ιδρύματα πριν από το 1945. Η ανώτατη εκπαίδευση εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.  Η πίεση για επέκταση προερχόταν τόσο από τα πάνω, όσο κι από τα κάτω. Από τη μία πλευρά, οι κυβερνήσεις αντιλήφθηκαν την αναγκαιότητα για περισσότερους απόφοιτους πανεπιστημίων, ούτως ώστε να διασφαλίσουν τη ικανότητά τους να ανταγωνιστούν στις πιο πολύπλοκες τεχνολογίες που απαιτούσε η εκρηκτική επέκταση του κοσμοσυστήματος. Από την άλλη, μεγάλα τμήματα από τα μεσαία αλλά και χαμηλότερα στρώματα πληθυσμών σε όλο τον κόσμο απαιτούσαν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, ώστε να βελτιώσουν τις οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές τους.  Η επέκταση των πανεπιστημίων, που έλαβε αξιοσημείωτες διαστάσεις, κατέστη δυνατή με την θεαματική επέκταση τoυ κοσμοσυστήματος μετά το 1945. Επενδύθηκαν πολύ μεγάλα χρηματικα ποσά στα πανεπιστήμια τα οποία έδωσαν σημαντική ώθηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Wall Street Journal: «Αθλια η συμφωνία για την Ελλάδα»

Πηγή: Καθημερινή 7/3

Της Ζέζας Ζήκου

Εγώ τώρα τι να πω... Το δράμα συνεχίζεται, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο των πειραματισμών όσων παίζουν με το μέλλον της χώρας μας και τα ποικίλα «παιχνίδια» που προσφέρει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Κόντρα σε όλες τις επίσημες δηλώσεις, οφείλουμε να βλέπουμε την πραγματικότητα μιας οικονομίας που συσσωρεύει οδυνηρό κόστος για τους εργαζομένους, αλλά και για το μέλλον του έθνους μας. Δυστυχώς, πρόκειται για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με καλυμμένη πτώχευση... Ουδείς σχεδόν το ομολογεί ενώ οι ξένες πένες «τεμαχίζουν» το πτώμα της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή, η ελληνική οικονομία παρουσιάζει στοιχεία δραματικής κατάρρευσης. Στο 7% επιδεινώθηκε η ύφεση στην Ελλάδα το τέταρτο τρίμηνο του 2011, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. Την ίδια περίοδο στην Ευρωζώνη σημειώθηκε ανάπτυξη 0,7% και στους «27» ανάπτυξη 0,9%.

Ισπανική δοκιμασία στο ευρώ

ΠΗΓΗ: FT (via euro2day)

Δημοσιεύθηκε: 11:15 - 07/03/12

by Martin Wolf

Ένας από τους ορισμούς της παράνοιας είναι να κάνεις συνέχεια το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα. 

Η εμμονή της Γερμανίας να φορέσει στενό δημοσιονομικό κορσέ στους εταίρους της στην ευρωζώνη δεν απέδωσε με το «σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης». Θα αποδώσει άραγε το«σύμφωνο σταθερότητας, συνεργασίας και επιτήρησης» που συμφωνήθηκε την περασμένη εβδομάδα; Αμφιβάλλω. 

Το σύμφωνο καθρεφτίζει την άποψη ότι η κρίση προκλήθηκε εξαιτίας δημοσιονομικής απειθαρχίας και η λύση είναι περισσότερη πειθαρχία. Δεν είναι όλη η αλήθεια αυτή. Η επιβολή λιτότητας προκαλεί αποπροσανατολισμό και κινδύνους. 

Αυτές οι ανησυχίες μοιάζουν πια μακρινές. Οι επιχειρήσεις ρευστότητας LTRO της ΕΚΤ έχουν ανακουφίσει από τις πιέσεις τις τράπεζες και τις αγορές, μαζί με τις αγορές κρατικών ομολόγων. 

Περί ανταγωνιστικότητας και άλλων συναφών πράσινων αλόγων

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΜΑΣ

Ο Γκρέι στο βιβλίο Η Αλ Κάιντα και η νεωτερικότητα σημειώνει για τις επιδόσεις του ΔΝΤ: «Σίγουρα ο υποβιβασμός ενός σύγχρονου κράτους στο επίπεδο ενός τριτοκοσμικού καθεστώτος σε λιγότερο από μία δεκαετία είναι ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα. Ωστόσο οι πολιτικές του ΔΝΤ στην Αργεντινή δεν διαφέρουν από αυτές που έχει επιβάλει σε άλλες χώρες. Καθώς διαμορφώνει την πορεία του προχωρώντας από γκάφα σε γκάφα και από τη μία τσαπατσουλιά στην άλλη, οι στόχοι του ΔΝΤ δεν αλλάζουν σε όποια χώρα και αν εφαρμόζονται»[1]! Επίσης, ο υποφαινόμενος είχε σημειώσει παλιότερα:

«Γιατί αυτή η μονομανία... [στις συγκεκριμένες καταστροφικές πολιτικές] πέρα από τον προφανή λόγο ότι αυτού του είδους οι αναποτελεσματικές αντιλήψεις εξυπηρετούν κατά καιρούς συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους; Μα γιατί αυτό είναι το εύκολο! Αντί να προχωρήσει στη μελέτη της ιδιαίτερης κατάστασης της κάθε χώρας και να συν-διαμορφώσει με τους δημόσιους θεσμούς της πολιτικές, μέτρα και ειδικά μοντέλα, η Τράπεζα [σ.σ.: στην περίπτωσή μας το ΔΝΤ] δρα κινούμενη από ιδεολογικό φανατισμό και με την ιεραποστολική διάθεση της εφαρμογής παντού ενός ορθού και μοναδικού νεοφιλελεύθερου μοντέλου»[2].

Το «δικαστήριο» της Ιστορίας

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Έχει υποστηριχθεί – και όχι άδικα – ότι «οι απόψεις είναι σαν τις... μύτες, όλοι έχουμε από μία».Σεβαστές, λοιπόν, όλες οι... μύτες, ακόμη και αυτές που σηκώνονται μέχρι τα σύννεφα τηςυπεροψίας. Σεβαστές, προφανώς, ακόμη και οι... μύτες που, όταν μυρίζουν μνημόνιο, λιποθυμούν από τον εκσυγχρονιστικό αέρα (κοπανιστό) που αποπνέει.

Κατά τα λοιπά, η πολιτική τοποθέτηση των ανθρώπων διαμορφώνεται από διάφορα κριτήρια, μεταξύ των οποίων το ύψος και η προέλευση των εισοδημάτων τους, τα στιγμιαία ή μακροπρόθεσμα ατομικά ή επαγγελματικά συμφέροντά τους, η ταξική και ιδεολογική τους συνείδηση ή, τέλος, η βλακεία τους, η οποία, ως γνωστόν, είναι ανίκητη.

Περί συνειδήσεως και βλακείας, η συζήτηση δυσκολεύει. Αυτό που αντιλαμβάνεται ο καθένας είναι ο κόσμος του, η πραγματικότητά του, οι ψευδαισθήσεις και τα όνειρά του. Το αυτό ισχύει και για τη βλακεία, ως ακατανίκητο μέγεθος...

Η χειραγώγηση των μαζών, ως πολιτική μεθοδολογία, επικεντρώνεται σε αυτά τα δύο «κοινά» χαρακτηριστικά. Το «σύστημα» πριμοδοτεί τη βλακεία και διαφθείρει τις συνειδήσεις.

Με απειλές IIF και Βενιζέλος προσπαθούν να αυξήσουν τη συμμετοχή στο PSI

ΠΗΓΗ: Sofokleous 10

Μόλις 48 ώρες πριν λήξει ο χρόνος που δόθηκε στους ιδιώτες ομολογιούχους του ελληνικού δημοσίου για να δηλώσουν ‘εθελοντικά’ τη συμμετοχή τους στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το Διεθνές Ινστιτούτο Χρηματοοικονομικής στο εξωτερικό και η ελληνική κυβέρνηση, ή μάλλον ο Υπουργός Οικονομικών Βαγγέλης Βενιζέλος προσωπικά στο εσωτερικό, επιστρατεύουν κάθε απειλή ή τρόπο εκφοβισμού σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο προκειμένου να εκβιάσουν τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή.  

Έτσι σε εμπιστευτική – που λέει ο λόγος… – έκθεσή του την οποία διέρρευσε χτες στο πρακτορείο Ρόιτερ, το Ινστιτούτο προειδοποιεί ότι τυχόν ανεξέλεγκτη χρεοκοπία της Ελλάδας θα επιφέρει πλήγμα ανυπολόγιστων διαστάσεων στην Ευρωζώνη. Σύμφωνα με το έγγραφο, το κόστος μιας άτακτης ελληνικής χρεοκοπίας – που αν και δεν δηλώνεται επισήμως, υπονοείται ότι θα έρθει αν η συμμετοχή των ομολογιούχων στο PSI δεν πλησιάσει το 75% – θα ξεπεράσει το 1 τρις ευρώ για τα κράτη της ΟΝΕ, καθώς, συν τοις άλλοις, θα προκαλέσει εκτεταμένη ‘μόλυνση’ στην ευρωπαϊκή περιφέρεια και θα καταστήσει απαραίτητη την εξωτερική στήριξη της Ισπανίας και της Ιταλίας.

ΨΕΥΤΗΣ «ΗΛΙΟΣ»!

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Στην απεγνωσμένη προσπάθεια των μνημονιακών κυβερνήσεων και της τρόϊκας να δημιουργήσουν κάποιες ελπίδες ανάπτυξης στους Έλληνες που βιώνουν τη μεγαλύτερη πτώση εισοδήματος που υπήρξε στη μεταπολεμική Ευρώπη, μετά το γνωστό φιάσκο της «μεγάλης ενεργειακής επένδυσης στον Αστακό», ανακάλυψαν το «πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ». Ένα συνοπτικό σχόλιο που μπορεί να γίνει για την προσπάθεια αυτή, παραφράζοντας τη λαϊκή σοφία για το πώς δεν βάφονται τα αυγά, είναι ότι «με ψέματα δεν γίνεται ανάπτυξη»

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ

Για την υλοποίηση του προγράμματος «ΗΛΙΟΣ» με το σχέδιο νόμου ιδρύεται εταιρεία, που θα λειτουργεί κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Πρόκειται για μια δημόσια Α.Ε. που θα διοικείται από 5μελές ΔΣ και το μετοχικό της κεφάλαιο θα είναι 1.000.000 ευρώ. Η Εταιρεία μπορεί να αποσπάσει από το δημόσιο έως 5 εργαζόμενους και ν'απασχολεί έως 20 σχετικούς με το αντικείμενο επιστήμονες και έως 5 διοικητικούς. Στις αρμοδιότητές της είναι να εξασφαλίζει τα αναγκαία τεμάχια γης, είτε με παραχώρηση (δημόσια), είτε με απαλλοτρίωση, για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.