Πώς θα γίνουμε... Βουλγαρία!

ΠΗΓΗ: Το Ποντίκι

Πριν από έναν μήνα το «εμπιστευτικό δελτίο» του Reuters έγραφε ότι η Ελλά­δα θα ακολουθήσει τον δρό­μο της Αργεντινής στη χρεοκοπία, αλ­λά το μοντέλο προς το οποίο κινείται ως οικονομία και ως χώρα είναι αυτό της Βουλγαρίας. Ο λόγος που το έγρα­ψε αυτό το Reuters είναι ότι θεωρεί την «ανταγωνιστικότητα»  (μια  πονεμένη ιστορία από πολλές απόψεις) της ελληνικής οικονομίας αντίστοιχη με τη βουλγαρική.

Πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν ότι, προκειμένου να ζήσουμε με αυτά που παράγουμε, χωρίς να απαιτείται δανει­σμός, θα πρέπει η ζωή μας να ανταποκρίνεται στο προϊόν που παράγουμε. Κάτι που για την ελληνική περίσταση θα σημαίνει και μία βίαιη προσαρμογή τού κατά κεφαλήν εισοδήματος των Ελλή­νων, από τα 50.000 δολάρια που είναι σήμερα, στα 17.000. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η μεγάλη πλειονότητα των ελ­ληνικών οικογενειών θα γυρίσει αρ­κετές δεκαετίες πίσω, μια και δεν θα έχει χρήμα για κατανάλωση. Αυτό βέ­βαια είναι το... καλό σενάριο, αφού προϋποθέτει ότι δεν θα την κυνηγούν οι τράπεζες για τις δόσεις του δανείου - το οποίο δεν θα έχει πια να πληρώ­σει - ούτε βέβαια η εφορία, η οποία θα λειτουργεί χειρότερα από τους παλουκοφόρους φοροσυλλέκτες της πε­ριόδου της Τουρκοκρατίας. Έπειτα από δυο εβδομάδες επιβολής νέων βενιζελικών μέτρων, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή θα είναι η πραγματικότητα τις προσεχείς δεκαετίες.

Για το πολιτικό μέτωπο, τις αριστερές κυβερνήσεις και τα αντικαπιταλιστικά καθήκοντα

Άλμα στο κενό ή  προσέγγιση με όρους πραγματικών δεδομένων της ταξικής πάλης

 του Θάνου Ανδρίτσου

πηγή aristeroblog

Η εποχή μας, πέραν όλων των άλλων, προσδίδει  ενδιαφέροντα στοιχεία  στις συζητήσεις τόσο μέσα στην Αριστερά όσο και ευρύτερα στον εργαζόμενο κόσμο.

Το πρώτο ενδιαφέρον  στοιχείο είναι ότι οφείλεις να είσαι σαφής και ξεκάθαρος σε αυτά που λες. Πάνε τα χρόνια που πίσω από τη θεωρητική θολούρα και τις μάχες διατυπώσεων μπορούσε να κρυφτεί μια αμηχανία και μια απουσία πολιτικής και προγραμματικής τοποθέτησης. Τώρα τα ακροατήρια είναι και πιο μαζικά και πιο λαϊκά και πιο απαιτητικά. Τι λες, τι θες να κάνεις και πως; Απλά και κατανοητά. Μπορείς να το πεις; Αν όχι τράβα στη μπάντα.

Το δεύτερο είναι ότι πολλές φορές φαίνεται σαν οτιδήποτε προτείνει κάποιος, να έχει πλευρές αλήθειας και να μπορείς όταν το ακούσεις να κουνήσεις το κεφάλι σου συγκαταβατικά. Από το πιο συντηρητικό σενάριο, του «ας αλλάξει ένας υπουργός, ας γίνει κάτι λίγο τουλάχιστον να μην πεθάνουμε από την πείνα, έστω μέχρι εδώ κρατηθήκαμε, να μη χειροτερέψουμε», μέχρι το πιο ακραίο και απελπισμένο, του «να πάρω μια καραμπίνα και να τους διαλύσω όλους, θα βάλω μια μπόμπα και θα σου πω εγώ, θα τον βρω το χοντρό και θα του ρίξω μια να φοβηθούν οι άλλοι», περιέχουν στοιχεία με λογική και εκφράζουν την ανάγκη όλου του κόσμου να κάνει κάτι.

Πως η Ελλάδα αντλεί το 50% των δανείων της με καταστροφικά επιτόκια λόγω Μνημονίου

Πηγή: Sofokleous 10
του Π. Παναγιώτου


Υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση και αντίληψη πως η Ελλάδα χάρη στο Μηχανισμό Στήριξης και το Μνημόνιο απέχει από τις αγορές κεφαλαίων όπου τα επιτόκια κρατικού δανεισμού έχουν απογειωθεί σε επίπεδα πτώχευσης και πως προστατεύεται από αυτές καλύπτοντας τις δανειακές της ανάγκες από τα δάνεια της Τρόικας.

Και όμως, αυτό δεν είναι ακριβές και στην πραγματικότητα η Ελλάδα εξακολουθεί τόσο κατά τη διάρκεια του 2010 όσο και του 2011 να αντλεί ένα μεγάλο ποσοστό των δανείων της με την έκδοση εντόκων γραμματίων και μάλιστα με καταστροφικά επιτόκια.

Είτε λένε ψέματα είτε είναι άσχετοι...

Πηγή: FT (via euro2day)
W. Munchau

Οι πολλές αποτυχίες της ευρωζώνης στην αντιμετώπιση της κρίσης έχουν μία κοινή αιτία: η ευρωζώνη είναι μία μεγάλη κλειστή οικονομία. Κάθε ένα από τα 17 κράτη-μέλη είναι μία μικρή, ανοιχτή οικονομία. Οι πολιτικοί ηγέτες που διοικούν την ευρωζώνη έχουν τη νοοτροπία μιας μικρής, ανοιχτής οικονομίας - όλοι τους χωρίς καμία εξαίρεση. Οι οικονομολόγοι που συμβουλεύονται χρησιμοποιούν μοντέλα μικρής, ανοιχτής οικονομίας.

Αυτήν τη στιγμή, η αποτυχία προσαρμογής στις ανάγκες μιας μεγάλης κλειστής οικονομίας είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη που οδηγεί την κρίση. Η νοοτροπία της μικρής ανοιχτής οικονομίας μας οδήγησε σε ασυντόνιστα πακέτα δημοσιονομικής λιτότητας. Από κοινού, αυτά τα πακέτα λιτότητας επιφέρουν βαθύ αρνητικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη, που ο κόσμος της μικρής, ανοιχτής οικονομίας είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει να δει.

Πολιτικές παρθένες, τέλος!

Πηγή: Το Ποντίκι

Του Δημήτρη Μυ

Οι «ψύχραιμες» φωνές, οι φωνές της «λογικής», όπως αυτές περιγράφεται στην κοινή επιστολή Ραγκούση - Λοβέρδου - Διαμαντοπούλου, ουδέποτε έλειψαν. Για παράδειγμα η εφημερίδα«Βραδυνή» το 1941 έγραφε: «Δεν είναι δυνατόν να ήσαν άνθρωποι με σώας τας φρένας αυτοί που υπεξαίρεσαν εν ώρα νυκτός την Γερμανικήν σημαίαν, η οποία εκυμάτιζεν, επί της Ακροπόλεως, παραπλεύρως της Εθνικής μας Σημαίας. (...) Διότι μόνον παράφρονες ή όργανα ξένης προπαγάνδας ημπορούσαν να διαπράξουν μιαν τόσο επαίσχυντο (...) πράξιν (...). Και είναι βέβαιον ότι, αν οι δράσται του εγκλήματός της περιήρχοντο εις χείρας του ελληνικού λαού, θα λυντσάροντο από αυτόν τον ίδιον ως εχθροί της πατρίδος μας».

Πρόκειται, ωστόσο, για λογική και ψυχραιμία που προκαλεί... αφωνία. Την κατάσταση δηλαδή στην οποία περιέρχεται κανείς όταν μένει άναυδος, με το στόμα ανοιχτό, αδυνατώντας να αντιμετωπίσει το απύθμενο θράσος... επαγγελματιών καθώς φτιασιδώνονται για να παίξουν τις παρθένες, παρότι είναι χρόνια στο (πολιτικό) πεζοδρόμιο.

Η Ε.Ε ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

ΠΗΓΗ: eparistera
του Γ. Τριανταφυλλόπουλου

Η Ε.Ε ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Εκδήλωση στην Κηφισιά: Τα σχέδια για χρεοκοπία / ξεπούλημα, και η δυνατότητα ματαίωσής τους από το λαό

Επιτροπη Αγωνα Κηφισιας

Ενάντια στα μέτρα Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε. – Κυβέρνησης

http://epitropikifisias.blogspot.com/  

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

“ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ / ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ,

ΚΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΑΤΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ”

Εισηγητές:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Δημοσιογράφος – πολιτικός αναλυτής

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΠΑΣ

 οικονομολόγος

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011, στις 18:30 στο Δημαρχείο Κηφισιάς στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου (Διονύσου και Μυρσίνης 2)

Γαλλογερμανική κόντρα για τα εξοπλιστικά

ΠΗΓΗ: Ελευθεροτυπία

Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ

Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε επιβάλει σε κάθε μελλοθάνατο 12 μάρκα κόστος για το σκοινί του απαγχονισμού του. Αντιφασίστες, αντικαθεστωτικοί, Εβραίοι και άλλοι, που τους αποκαλούσε παράσιτα, έπρεπε να καταβάλουν με κάθε τρόπο το τίμημα. Ακόμη και με πλειστηριασμό της περιουσίας τους.

Της φρεγάτας...

Η σημερινή ισχυρή Γερμανία, εκ των δανειστών μας, ξεπέρασε εύκολα και τον πλειστηριασμό. Πέρασε στην αναγκαστική απαλλοτρίωση ζωών, ονείρων, της περιουσίας και κυριαρχίας τού υπό χρεοκοπία «γουρουνιού του Νότου» και εκτός από τα «κουρέματα», που διαφεντεύει, άρχισε και τις... ναυμαχίες με τη φίλη της Γαλλία. Διακύβευμα αυτή τη φορά είναι τα εξοπλιστικά συμβόλαια δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία οι δανειστές μας θέλουν να μας φορτώσουν, αν και έχουν διαγνώσει τη βέβαιη χρεοκοπία μας.

Το νέο πάρτι με τους εξοπλισμούς αρχίζει και οι Γαλλογερμανοί έμποροι όπλων, πατώντας στο πτώμα της Ελλάδας και με μοχλό πίεσης το δανεισμό της χώρας, ετοιμάζουν τη νέα Γιάλτα, που έγκειται στο τι θα μας πουλήσει καθείς από την πραμάτειά τους.

Σκέψεις στο γόνατο για την υποτίμηση του νομίσματος

Πηγή: Πρωτοβουλία για την αντισυστημικη αριστερα

Θεόδωρος Μαριόλης

Αν. Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Στην «Αυγή της Κυριακής», της 9 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 18, δημοσιεύτηκε άρθρο του κ. Κώστα Καλλωνιάτη, με τίτλο: «Υποτίμηση του νομίσματος και αριστερή πολιτική». Σε αυτό το άρθρο εκτίθενται διάφορες σκέψεις του κ. Καλλωνιάτη σε συνδυασμό με συγκεχυμένες αναφορές «[σ]ε πρόσφατες ομιλίες δύο έγκριτων καθηγητών της οικονομικής, των κ.κ. Κ. Λαπαβίτσα και Θ. Μαριόλη». Επίσης, ο συντάκτης  του εν λόγω άρθρου γράφει, εισαγωγικά, το εξής: «Στην πολύ συνοπτική αυτή παρουσίαση των βασικότερων θέσεων των δύο οικονομολόγων, ας μου επιτραπεί μία εξίσου πρόχειρη αλλά ενδεχομένως ουσιαστική κριτική».