Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Δολάριο, χρυσός, πετρέλαιο: Τι γίνεται όταν δεν υπάρχει καπιταλιστική ανάπτυξη;


by ciaoant1

Με αφορμή μια χθεσινή ανάρτηση για το πολύ πιθανό τέλος του δολλαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, και ένα σχόλιο ένός αναγνώστη σε άλλο ιστότοπο για το άρθρο αυτό, μερικές περαιτέρω σκέψεις επί του θέματος:

Υπάρχουν 3 ΒΑΣΙΚΑ πράγματα "αξίας" σήμερα. Δεν είναι τα μόνα, είναι όμως τα 3 πιο σημαντικά (από οικονομικής άποψης):


  1. Το νόμισμα
  2. Το πετρέλαιο
  3. Ο χρυσός





Αν ρωτήσεις κάποιον, ειδικά έναν "δυτικό", για την αξία τουνομίσματος, θα σου πει ότι όντως έχει αξία, και θα σου πει και το λόγο: Αν έχεις νομίσματα πας και αγοράζεις από φαγητό στο σούπερ μάρκετ μέχρι σπίτια και αυτοκίνητα.





Αν ρωτήσεις κάποιον, ειδικά έναν "δυτικό", για την αξία τουπετρελαίου, θα σου πει ότι όντως έχει αξία, και θα σου πει και το λόγο: Αν έχεις πετρέλαιο μπορείς να λειτουργήσεις τα εργοστάσια, να έχεις ρεύμα στο σπίτι σου, αυτοκίνητο, κτλ


Εurostat: Δεν ξέρουμε πώς η Ελλάδα «μαγείρεψε» το χρέος












πηγή: ΤΑ ΝΕΑ



Τέσσερις μήνες μετά το σχέδιο στήριξης της Ελλάδας, ύψους 110 δισ. ευρώ, η χώρα δεν έχει ακόμα αποκαλύψει τις πλήρεις λεπτομέρειες για τον τρόπο με τον οποίο στο παρελθόν «μαγείρεψε» τα στοιχεία για το χρέος της, δηλώνει ο επικεφαλής της Eurostat Βάλτερ Ραντερμάχερ.


«Δεν έχουμε δει τα πραγματικά αρχεία», είπε ο κ. Ραντερμάχερ, σε συνέντευξή που παραχώρησε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg. Υπενθυμίζεται ότι η Eurostat έχει ζητήσει αυτά τα στοιχεία (κυρίως για τις συμφωνίες swap με την Goldman Sachs την περίοδο 2000-2001) από τον περασμένο Φεβρουάριο.


Ο επικεφαλής της Eurostat προσθέτει ότι το κλιμάκιο της κοινοτικής στατιστικής υπηρεσίας, που θα έρθει αργότερα τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα (μαζί με στελέχη της ΕΚΤ και της γενικής διεύθυνσης Οικονομικών Υποθέσεων της Κομισιόν) θα ακολουθήσει αυστηρή στάση, ώστε να αποκαλύψει το συνολικό ύψος του κρατικού χρέους που απεκρύβη με αυτά τα σύνθετα χρηματοοικονομικά εργαλεία.


«Πρόκειται για μία νέα εποχή», τονίζει χαρακτηριστικά.



Ο ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ




του Σπύρου Κώτσια

Είναι γεγονός πλέον αναμφισβήτητο ότι ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του συνειδητά επέλεξαν την ένταξη της χώρας μας στο μηχανισμό στήριξης  ΕΕ, Ευρωπαϊκής τράπεζας και ΔΝΤ. Το ξεκαθάρισε άλλωστε με δήλωσή του στις 5  Μαΐου    και ο υφυπουργός Φ Σαχινίδης « Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική που είχε ήταν να προσφύγει  στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».

Τα γεγονότα που ζήσαμε, από το Δεκέμβριο του 2009 μέχρι  τον Απρίλιο του 2010 που υπεγράφη το κατάπτυστο και επαχθές για τον Ελληνικό λαό Μνημόνιο,  με τη δήθεν αγωνιώδη  προσπάθεια του Πρωθυπουργού και του Υπουργού οικονομικών να αποφύγει η Ελλάδα την πτώχευση  και να τιθασευτεί το δημοσιονομικό έλλειμμα,   δεν ήταν τίποτε  άλλο παρά επικοινωνιακά  τεχνάσματα για να πεισθεί ο λαός ότι δεν υπήρχε  άλλη λύση εκτός από την υπαγωγή της χώρας μας στο ΔΝΤ.

European Banks Still on the Brink


ΠΗΓΗ: counterpunch
By MIKE WHITNEY


Austerity for Workers, Welfare for Banks


The EU banking system is in big trouble. That's why European Central Bank (ECB) head Jean Claude Trichet continues to purchase government bonds and provide "unlimited funds" for underwater banks. It's an effort to prevent a financial system meltdown that could wipe out bondholders and plunge the economy back into recession.

"We have the best track record on price stability over 11 1/2 years in Europe and among the legacy currencies,” Trichet recently boasted. “What we have done and what we do with the same purpose is to help restore an appropriate functioning of the monetary-policy transmission mechanism.”
Nonsense. EU banks and other financial institutions are presently holding more than 2 trillion euros of public and private debt from Greece, Spain and Portugal. All three countries are in deep distress and face sharp downgrades on their sovereign debt. The potential losses put large parts of the EU banking system at risk. Trichet knows this, which is why he continues to support the teetering system with "unlimited funds". It has nothing to do with restoring the "functioning of the monetary-policy transmission mechanism". That's deliberately misleading. It is a straightforward bailout of the banks.

ΕΥΡΩΠΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟΣ



Η κατάλυση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων ανασύρει τα φαντάσματα από τις σκιές
πηγή: ΔΡΟΜΟΣ
Της Αριάδνης Αλαβάνου
Ποιος έχει σειρά; Μετά τους Ρομά, οι μετανάστες, οι άνεργοι , τα φτωχά στρώματα που δεν μπορούν να επιβιώσουν παρά μόνο με τη γλίσχρα κρατική βοήθεια ή το μικροέγκλημα… Ύστερα από την κατάλυση των κοινωνικών , εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων που εφαρμόζουν πανευρωπαϊκά οι πολιτικές και οικονομικές άρχουσες τάξεις θα βρισκόταν ο αποδιοπομπαίος τράγος για να του φορτωθούν οι ευθύνες. Θα ακολουθήσουν άραγε οι ανάπηροι, οι νοητικώς και χρονίως πάσχοντες, οι ζητιάνοι; Το μίσος εναντίον του «άλλου» (φτωχού, αλλόδοξου ή ξένου) κάπου πιάνει τόπο σε καιρούς κρίσης και η ανωτερότητα της Άριας φυλής ανασύρεται από τις σκιές για να γεμίσει με ιδέες υπεροχής τα άδεια πιάτα. Η ευγονική ήδη επανέρχεται με τα προγράμματα του «φιλάνθρωπου» Μπιλ Γκέιτς για την υπεργεννητικότητα των φτωχών και ο Χίτλερ αναγαλλιάζει στον τάφο του…
Ο Τίλο Σαραζίν, 65 ετών, γιος γιατρού και κόρης Πρώσου γαιοκτήμονα, μέλος του Δ.Σ. της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, εξέχον στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος πρώην υπουργός Οικονομικών του κρατιδίου του Βερολίνου και πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, με το βιβλίο του Η Γερμανία αυτοκαταστρέφεται, το οποίο παρουσιάστηκε την περασμένη Δευτέρα, ώθησε τη συζήτηση για τη μετανάστευση , δηλαδή για τη φτώχεια και την ανεργία, ακόμη πιο βαθιά στο ακροδεξιό φάσμα. Η Γερμανία αιμορραγεί εξαιτίας των μεταναστών, είναι το κεντρικό του μοτίβο. «Να μην καταλήξουμε ξένοι στη χώρα μας και στην περιφέρειά μας (Ευρώπη)», γράφει. «Όλα τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματά μας συγκεντρώνονται σε μια ομάδα 5-6 εκατομμυρίων μεταναστών από τις μουσουλμανικές χώρες». Ως εδώ καλά, θα μπορούσε να πει κανείς , τα συνηθισμένα. Ένας ρατσιστής που σπάει τα καθιερωμένα της «πολιτικής ορθότητας» των καθωσπρέπει δημοσίων παραγόντων. Όμως, αυτή είναι μια επιφανειακή ανάγνωση των πραγμάτων, που βολεύει.( Εξ ου και η εκδίωξή του από την Τράπεζα).

Είναι «αναγκαίο κακό» το Μνημόνιο;


ΠΗΓΗ: anti-news
Τελικά φαίνεται ότι το αυτονόητο δεν είναι για όλους αυτονόητο. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, εδώ στο antinews, αλλά και σε άλλες σοβαρές σελίδες και πηγές ενημέρωσης, να εξηγηθεί για ποιο λόγο το Μνημόνιο δεν ήταν ούτε «αναπόφευκτο» ούτε «αναγκαίο κακό» (έκφραση Μπουτάρη), πολλοί σοβαροί άνθρωποι υιοθετούν σχεδόν αβασάνιστα τη θέση «μα τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε;».
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Όταν τον Οκτώβριο του 2009 ανέλαβε η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου, κανένας δεν μιλούσε για «χρεοκοπία» της Ελλάδος. Βέβαια, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προειδοποιούσαν ότι το έλλειμμα πήγαινε να ξεφύγει σε ποσοστά της τάξης του 10%, όμως είχαν ήδη ληφθεί κάποια μέτρα φορολογικού χαρακτήρα, ενώ και ο απερχόμενος πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, είχε υπογραμμίσει την ανάγκη λήψης «σκληρών» μέτρων (που τώρα πια βέβαια μοιάζουν με χάδι, σε σύγκριση με τα όσα επέβαλε τελικά η κυβέρνηση Παπανδρέου) για να μην ξεφύγει το έλλειμμα (πάγωμα των μισθών στο δημόσιο τομέα κλπ.).
Ξαφνικά, λίγες μέρες μόλις μετά τις εκλογές, είδαμε το νέο πρωθυπουργό, Παπανδρέου, να μιλάει για οικονομία «στα πρόθυρα της χρεοκοπίας», για «οικονομία στην εντατική», για ασφαλιστικά ταμεία υπό κατάρρευση, ενώ υπουργοί του έμειναν στην ιστορία για εκφράσεις του τύπου «δεν υπάρχει σάλιο», «Τιτανικός» κλπ. Ταυτόχρονα, ανακοινωνόταν ένα παραφουσκωμένο έλλειμμα ύψους 12,7%, καρπός πολιτικής απόφασης και υπερδιπλάσιο από το στόχο-εκτίμηση που είχε θέσει η προηγούμενη κυβέρνηση στο 6%. Όλα αυτά, παράλληλα με μια πρωθυπουργική ρητορική, που μιλούσε, εκ του μη όντος τότε, για μειωμένη εθνική κυριαρχία, δήθεν λόγω των οικονομικών συνθηκών.